ΑΛΕΞΗΣ Π. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΝΥΠΕΚΚ
8/6/2016
ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!
- Οι δανειστές απαιτούν «συνταγματοποίηση» του Μνημονίου !
- Ο λαός οφείλει να απορρίψει το «Δημοσιονομικό Σύνταγμα» !
Όλοι οι Έλληνες έχουν αντιληφθεί ότι στην εποχή των «Μνημονίων διαρκείας», το πρόβλημα της λυμφατικής, αποστεωμένης και ετερόνομης κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας είναι ότι το Σύνταγμα δεν εφαρμόζεται!
Δεν εφαρμόζεται κυρίως από την εσωτερική εκτελεστική εξουσία η οποία, ακολουθώντας πιστά τις υπαγορεύσεις των δανειστών, έχει μετατρέψει το Κοινοβούλιο σε μηχανισμό παραγωγής νόμων, αφού -λόγω του όγκου των σελίδων τους και της κατεπείγουσας διαδικασίας επιψήφισής τους- κανένας βουλευτής, ακόμη και ο πλέον επιμελής και ειδικός, δεν είναι ενήμερος για το περιεχόμενό τους!
Εξάλλου δημιουργείται μείζον πολιτειακό πρόβλημα και με τη ΜΗ εφαρμογή των αποφάσεων των Δικαστηρίων (κυρίως των Ολομελειών των Ανωτάτων) που κηρύσσουν αντισυνταγματικές πολλές μνημονιακές διατάξεις!
Επιπροσθέτως, μικρότερης πολιτειακής σημασίας, αλλ’όχι λιγότερο δυσάρεστο, είναι το φαινόμενο της διαρκούς αγνόησης των Γνωματεύσεων του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής επί των εισαγομένων νομοσχεδίων.
Ως εκ τούτου, σε μια γενικευμένη ατμόσφαιρα νομοθετικής ετερονομίας,
- όπου η Ελληνική Πολιτεία αδυνατεί ακόμη και να εκδώσει π.χ. νέες άδειες οδήγησης λόγω απαγόρευσης από τους δανειστές της πληρωμής των υπερωριών των εξεταστών,
- όπου τα μυριάδες στοιχεία του διαχρονικού άυλου και υλικού πλούτου της πατρίδας τίθενται στη διάθεση των δανειστών για τα επόμενα 99 χρόνια,
- όπου η κοινωνία είναι απελπισμένη, αμήχανη και διαψευσμένη από πολιτικές δυνάμεις,
- όπου το Κίνημα «κλινικώς νεκρό»,
- όπου οι «βουλευτές της λίστας», όταν διαφωνούν, προτιμούν την …οπισθοχώρηση, δηλαδή την υποταγή στις επιλογές του αρχηγού και όχι την υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού και του έθνους,
- όπου κανένας αντισυνταγματικός νόμος δεν έχει αναπεμφθεί στη Βουλή,
τότε το ζήτημα της αναθεώρησης του Συντάγματος ΜΟΝΟΝ ως επικοινωνιακό τέχνασμα είναι δυνατόν να προσληφθεί!
Το Σύνταγμα, ως ανώτατη μορφή θέσμισης της κυριαρχίας του Δρώντος Λαού, ως βάθρο και πλαίσιο δημιουργίας της μελλοντικής κοινωνίας (σύμφωνα με τη διαλεκτική αντίληψη) ιστορικά προέκυψε ως συνέπεια ραγδαίων μεταβολών και ανατροπών, συχνά μετά από κατάρρευση των προηγούμενων καθεστώτων. Και συνδυάστηκε πάντα με έξαρση του Κοινωνικού, Εργατικού και Πολιτικού Κινήματος, όπου ο Λαός και η Κοινωνία διέρρηξαν στην πράξη τα αναχρονιστικά θεσμικά εμπόδια και αποδέχτηκαν έναν νέο αξιακό κώδικα (ανταποκρινόμενο στη νέα διευθέτηση των συντελεστών της παραγωγής). Προϋπόθεση συνεπώς για όποια προοδευτική Σύνταξη ή Αναθεώρηση είναι η αλλαγή του πολιτικού και κοινωνικού συσχετισμού στον Λαό, στο Κίνημα και στη Βουλή, όροι που σήμερα ελλείπουν.
Εκτός εάν με την εξαγγελία «της τέταρτης Ελληνικής Δημοκρατίας», εννοείται:
- η συνταγματοποίηση του μνημονιακού καθεστώτος,
- ο σκληρός δημοσιονομικός κανόνας,
- η ρευστοποίηση των δημοσίων αγαθών και του εθνικού πλούτου,
- η συρρίκνωση του Κοινωνικού Κράτους,
- η υποβάθμιση της συνάρτησης Εργασιακού-Ασφαλιστικού,
- η αφαίρεση από τη δικαστική λειτουργία του ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων, της νομιμότητας των δημοσίων συμβάσεων, παραχωρήσεων…,
- η μετάταξη δηλαδή της κοινωνίας σε δευτερεύουσα και θεσμικά αποτυχημένη και της χώρας μας σε συμπληρωματική οικονομία έναντι την κεντροευρωπαϊκής.
Εκτός εάν, εν ολίγοις, εννοείται η μετάλλαξή μας σε μια ευρωπαϊκή περιφέρεια όπου δεν θα ισχύει ούτε καν το στοιχειώδες κοινοτικό κεκτημένο!
Και αυτό το «πακέτο» να προσφερθεί πασπαλισμένο με τη «χρυσόσκονη» μιας …ανώδυνης λαϊκής συμμετοχής που δεν θα αγγίξει την ουσία των πραγμάτων!
Για την ΕΝΥΠΕΚΚ
Ο Πρόεδρος
Αλέξης Π. Μητρόπουλος